تكملة قطة في عرين الاسد
فعلا اللى كان ظالم ومين اللى كان مظلوم
قلت صباح بإباء
أخوى ما جتلش حدا يا جمال .. أخوى ميعملش اكده واصل
صاح جمال پحده
وآني عمى ميعملش اكده واصل .. آني متأكد ان أخوكى هو اللى عيميلها يا صباح .. وعمى هو اللى دفع التمن
قالت صباح پغضب
وليه ميكنش عمك اللى عيميلها وأخوى هو اللى دفع التمن
صاح جمال پغضب مماثل
قالت بتعالى
وآني كمان أخوى كان راجل من ضهر راجل .. وزبيبة الصلاه فوج جبينه
قال جمال پغضب وهو ينصرف
فتك بعافيه يا صباح .. كلامك بجه سم بيهري فى جتتى
نظرت اليه صباح بحزن وهو يبتعد
دخلت مريم مكتب عماد بعدما أرسل صفاء سكرتيرته فى طلبها .. تقدمت قائله
أشار عماد الى المقعد أمام المكتب قائلا
اتفضلى اعدى يا مريم
جلست مريم ونظرت اليه بإنتباه .. بدا وكأنه يفكر فى طريقه لعرض الموضوع عليها .. انتظرت أن يتحدث حتى قال
مريم .. فى واحد زميلك هنا فى الشركة .. طلب انه يتقدملك
شعرت مريم بالخجل والإحمرار بدأ فى غزو وجنتيها وأطرقت برأسها .. فأكمل عماد
ثم ابتسم قائلا
أنا بعتبرك أخت صغيره ليا يا مريم وعشان كده بكلمك كأخ وبقولك .. الشاب ده ممتاز وفعلا راجل محترم و ...
قاطعته مريم قائله بضيق
بعد اذنك يا أستاذ عماد .. انا معنديش استعداد للارتباط حاليا
قال فى هدوء
مش تعرفى هو مين الأول
قالت بحزم
صمت قليلا ثم قال
أشرف
نظر اليه بدهشة .. وصمتت لحظات ثم عادت لتقول بحزم
زى ما قولت لحضرتك الموضوع ده مبفكرش فيه حاليا
بدا عليه الجزن لردها .. ثم قال
خلاص يا مريم اتفضلى على مكتبك .. بس أتمنى انك تفكرى كويس الأول .. انا مش هديله رد الا لما تفكرى وتردى عليا
قالت بجديه بالغه
أنا مش هغير رأيي أبدا يا أستاذ عماد .. فياريت حضرتك تبلغه من دلوقتى بدل ما ينتظر على الفاضى
بعد اذنك
عادت الى مكتبها وهى شارده تماما ومقطبة الجبين .. انتبهت مى لحالها فاقتربت منها قاله
خير مالك .. كان أستاذ عماد عايزك فى ايه
قالت بضيق
مفيش
التفتت الى الحاسوب تكمل عملها فى صمت .. أخذت مى تمعن النظر اليها وقالت
لأ فى .. واضح على وشك انه فى .. قالك ايه ضايقك
تصورى ان أشرف قال لأستاذ عماد انه عايز يتقدملى
ابتسمت مى وصفقت بيدها بمرح وقالت
كنت واثقه ان احساسى صح .. يا سلام عليكي يا مى تفهميها وهى طايره
قالت مريم بضيق
مى قفلى على الموضوع
جذبت مى احدى الكراسى وجلست بجوارها وقالت پحده
ممكن أفهم انتى ليه رافضه .. أشرف راجل ممتاز بجد .. والكل بيشكر فيه
قالت مريم بنفاذ صبر
أنا ما قولتش انه وحش
أمال ايه .. رفضاه ليه
صمتت مريم فقالت مى پحده
مريم فوقى بأه .. انسى ماجد بأه .. راح ومش هيرجع تانى
نظرت اليها مريم پألم وقد تجمعت الدموع فى عينيها .. رق قلب مى لحالها وقالت بهدوء
مش قصدى أضايقك .. بس لازم تعيشي حياتك بأه
تساقطت العبرات من عينيها قائله
مش قادرة يا مى .. مش قادره أنساه .. مش قادره
نظرت اليها بحنان وقالت
لازم تحاولى تنسيه .. وتعيشي حياتك
قالت مريم بشفتين مرتجفتين
أنساه ازاى يا مى .. ازاى أنساه .. ماجد كان روحى .. كان حياتى .. كان مستقبلى .. كان الحاجه الوحيدة اللى بتخليني مبسوطه وفرحانه .. كان الحضن الدافى .. كان الانسان الوحيد اللى بحس معاه بالأمان .. كان الهوا اللى بتنفسه يا مى .. فاهمه يعني ايه الهوا اللى بتنفسه .. يعني أنا دلوقتى مېته
قالت مى بحزم
لأ
